میکروفون های داینامیک
واژه داینامیک ، در حوزه موسیقی می تواند دارای معانی بسیار مختلفی باشد از جمله “رنج داینامیک” یا “اجرایی داینامیک” اما در
اینجا ما با این موضوعات کاری نداریم بلکه با پدیده ی الکترومغناطیسی که درون یک دینام مانند دینام یک موتور الکتریکی اتفاق
می افتد سر و کار داریم، زمانی که یک هادی الکتریکی در یک میدان مغناطیسی حرکت میکند، جریان اکتریکی القا می شود.
میکروفون های داینامیک ، میکروفون هایی هستند که به وسیله ی پدیده ی القای الکترومغناطیسی،صوت را به سیگنال الکتریکی
تبدیل می کنند، این میکروفون ها از قسمت های مختلفی تشکیل شده و به دو دسته تبدیل می شوند : میکروفون های کویل متحرک و میکروفون ها ریبون
ساختار میکروفون داینامیکی
یک میکروفون سیم پیچ متحرک متشکل است از :
– جک کنونی (canon)
– جک 3 پین (3 pin) : محل اتصال کابل میکرفون به دستگاه میکروفن می باشد. (قاعدتا به این مکان رابط اتصال می گویند.)
توجه : در نسل های قدیمی این میکروفنها از جکهای نوع دیگری (مثل ترنر) استفاده میشد ، اما امروزه در اکثر میکروفون ها از جک کانن استفاده می شود
– مبدلی از یک سیم پیچ که در یک میدان مغناطیسی قرار گرفته
– یک دیافراگم از جنس مایلار (نوعی پلی استر نازک و مستحکم) یا متریالهای سبک وزن دیگری نظیر کاغذ، پلاستیک یا آلومینیوم.
– کلید یا سوئیچ (سوئیچ برای خاموش کردن میکروفون به کار می رود.)
– بدنه میکروفون : که اعم از جنس پلاستیک و فلزی می باشند و در بازار مدل های زیادی موجود می باشد.
لذا توصیه ما به شما این است که مدل های فلزی این میکروفون بدلیل جنس فلزی که در ان به کار برده شده است باعث دریافت نویز های کمتری شده و کیفیت صدای مطلوبی به شما می دهد.
– کلاهک یا غلپوش میکروفون
– کپسول میکروفون : کپسول میکرفون اصلی ترین قسمت میکروفون می باشد که وظیفه دریافت صدا و تبدیل ان به دیتا می باشد که از طریق کابل منقل می شود.
دیافراگم این میکروفون توسط امواج صوتی به ارتعاش درآمده و سپس سیم پیچ را نیز به حرکت درمیآورد. ارتعاش سیم پیچ در میدان مغناطیسی باعث میشود داخل سیم پیچ ولتاژ القا شود. در واقع این ولتاژ همان انرژی آکوستیکی است که در ابتدا موجب ارتعاش دیافراگم شده، که تبدیل به انرژی الکتریکی میشود.
در این میکروفون مغناطیس ثابت و سیم پیچ (Coil) متحرک، جریانی حدود ده میلی ولت ایجاد میشود گه در میکروفونهای حرفهای حدود ۲۰ میلی ولت به بالا است
نام دیگر میکروفون داینامیک، کوئل متحرک است که این اصطلاح امروزه چندان به کار برده نمیشود.
ویژگیهای میکروفون سیم پیچ متحرک یا داینامیک
پاسخ فرکانسی و مقاومت در برابر تراز فشار صوت
میکروفونهای داینامیک دارای استحکام بالایی هستند و در مقابل رطوبت و تغییرات دما مقاومتر از سایر میکروفنها هستند. همچنین برای ترازهای بالای فشار صوتی بهترین انتخاب نیز به شمار میآیند.
اغلب مدلها در این نوع میکروفن دارای پاسخ فرکانسی یکنواختی هستند و تمایلی به رنگآمیزی صدا ندارند. به علت پاسخ دهی کند انتخاب خوبی برای صداهای زودگذر و خیز سریع (مثل صدای شکسته شدن شیشه) نیستند.
دلیل این امر این است که هرچقدر جرم و حجم اجزای داخلی میکروفون (که باید به وسیله فشار صدا به حرکت در بیایند) بیشتر باشد، دقت میکروفون کمتر میشود. میکروفونهای دینامیکی جرم و حجم بالایی دارند.
راندمان میکروفن های داینامیکی
میکروفونهای داینامیکی پهنای باند خطی وسیعی دارند و با وجود راندمان پایینتر نسبت به برخی از انواع دیگر میکروفونها (مثلا میکروفونهای زغالی) کیفیت ضبط بالاتری دارند.
برای بالا بردن راندمان این نوع میکروفون میتوان با قرار دادن سوراخ در پشت دیافراگم (که به فضای خارج راه داشته باشد) و با محاسبه قطر سوراخ، مقداری از انرژی صوتی را با ۱۸۰ درجه اختلاف فاز به پشت دیافراگم منتقل کرد. این فیدبک به حرکت و به دیافراگم کمک کرده و راندمان میکروفون زیاد میشود.
حساسیت ولتاژ-امپدانس
حساسیت ولتاژ مدار باز این میکروفون با پیچک متحرک (سیم پیچ) تقریباً برابر با ۵-۱۰×۴/۲ ولت بر میکروبار، و یا db ۴/۹۲ است و نسبت به میکروفون خازنی کریستالی حساسیت کمتری دارد. امپدانس خروجی میکروفون حدود ۶۰۰ اهم است؛ که نسبت به میکروفون های خازنی و کریستالی خیلی ناچیز است و به وسیله ترانسفورماتور بالا برنده ولتاژ در بدنه میکروفن، عمل تطبیق امپدانس را انجام میدهد.
بعضی میکروفونهای حرفهای، مجهز به ترانسفورماتوری هستند که ولتاژ را کنترل میکنند و در نهایت، امپدانس خروجی در حدود 200 اهم تولید میکنند. این مقدار امپدانس میتواند سیگنالهای صوت را در کابلی به طول 100 متر، بدون کمترین اتلاف فرکانسهای بالا عبور دهد.
میکروفون الکترو دینامیکی بدون تقویت کننده مقدماتی استفاده می شود و می توان با کابل نسبتاً طولانی سیگنال را از آن انتقال داد.
پاسخ فرکانسی
پاسخ فرکانس این نوع میکروفون حدود ۱۰ تا ۱۴ کیلوهرتز است و در ضبط صدای گوینده و رپرتاژ و تئاتر و … از آن استفاده میشود.
میکروفونهای دینامیکی به دلیل ساختارشان توانایی دریافت صداها با دامنه زیاد و انتقال آنها بدون دیستورشن را دارند. به همین دلیل بهترین انتخاب برای برداشتهای نزدیک سازهایی با صدای بلند مانند درامز، آمپلی فایر گیتار الکتریک و صدای وکال (خواننده) در اجراهای زنده هستند.
این میکروفون به علت وزن زیاد آن در حال حاضر استفاده زیادی ندارد. همچنین وزن زیاد ممبران (دیافراگم) بازدهی میکروفون را در فرکانسهای بالا کاهش میدهد.
بهترین میکروفنهای داینامیک (این بخش برای معرفی محصولاتتون هستش )
دو نمونه از باکیفیتترین و پرکاربردترین این میکروفونها برندهای SHURE و Sennheiser
هستند که در اجراهای زنده عملکرد بسیار خوبی دارند.
میکروفونهای ریبِن (Ribbon):
میکروفونهای ریبِن بر اساس قوانینی مشابه با قوانین القای الکترومغناطیسی کار میکنند. اگرچه به جای اینکه دارای غشا و سیمپیچ باشند، از یک فویل بسیار نازک آلومینیومی استفاده میکنند. به عبارت دیگر آن غشا خود به عنوان یک رسانای الکتریکی است که در شکاف مغناطیسی حرکت میکند. این نوار نازک آلومینیومی بسیار سبکتر از یک قشای همراه با سیمپیچ مسی است. یک مبدل ریبِن بسیار سریعتر و دقیقتر از سیمپیچهای متحرک میتواند حرکت کند.
بنابراین به دلیل اینکه به جای سیمپیچهای متحرک فقط یک رسانا در شکاف مغناطیسی داریم ، خروجی ضعیفتری خواهیم داشت و به همین دلیل میکروفونهای ریبِن یک مبدل اِستِپ آپ دارند که ولتاژ خروجی میکروفونها را حدودا ۳۰ برابر میکند. میکروفونهای ریبن معمولا حساسیت(ولتاژ خروجی در یک فشار صوتی داده شده) کمتری از یک میکروفون با سیمپیچ متحرک دارند. بنابراین یک میکروفون ریبِن نیاز به یک پِریامپ (PreAmp) با نویز بسیار کم و با گِین (Gain) بسیار قوی دارد. درحالت طبیعی میکروفونهای ریبِن دوقطبی هستند؛ به این معنی که حساسیت برابری نسبت به صدایی که از جلو وارد میکروفون میشود و صدایی که از پشت وارد میکروفون میشود، دارند.
ولی به صدایی که از بقل وارد میکروفون میشود واکنشی نشان نمیدهد، این الگوی ذخیرهسازی فیگوراِیت (Figure-8) نام دارد.
میکروفونهای ریبِن خیلی حساس و شکننده هستند و باید با دقت از آنها مراقبت کرد. یکی از معایب آنها این است که پاسخ فرکانسی میکروفونهای ریبِن در ناحیهی فرکانسی بالا (treble) خیلی محدود شدهاست. امروزه میکروفونهای ریبِن برای موارد خاصی استفاده میشوند که خیلی به فرکانس بالا(treble) نیاز ندارد، مانند کابینتهای گیتار الکتریک یا برای سازهای برنجی که خیلی شفاف هستند و ما مایل نیستیم آن شفافیت بالا در میکروفون ضبط شود.
میکروفونهای جدیدتری به نام میکروفون ریبِن اکتیو ساخته شدهاند؛ که یک مدار امپلیفایر (Amplifier) برای خروجی بیشتر در آن تعبیه شدهاست. این میکروفونها به فانتوم پاور نیاز دارند درست مانند میکروفونهای کاندنسر(Condenser).
امیدوارم این مطلب براتون مفید واقع شده باشه
لطفاً نظراتتون رو برامون ارسال کنید
سپاس